Acıyla sevinci içine gömen; “…İyi günde ve kötü günde beraber olmak…” sözüne eşi için sergilediği tavırlarla anlam kazandıran; First Lady olduğu zamanlarda dahi halkla bütünleşmeyi öne çıkaran; Her manada zirvede kalmayı başaran vakur ve saygın  bir insan… Nazmiye Demirel …

Nazmiye Hanım’ı tanıdığım zaman Adalet Partisi İstanbul Gençlik Kolları Başkanıydım. 1968 veya 1969 yılıydı.Romanya Devlet Başkanı Nikolay Çavuşesku ve Eşi Elena Çavuşesku için Dolmabahçe Sarayında bir resepsiyon verilmişti. Eşli davete nışanlımla katılmıştım. Davetliler sırayla Misafir Devlet Başkanı ve eşinden  sonra Süleyman Demirel’in ve Nazmiye Demirel’in elini sıkıyordu. Sıra bana geldiğinde Nazmiye Hanımın elini öpmekle tokalaşmak arasında tereddüt geçirdim ve diğer davetliler gibi sadece tokalaşarak yerime geçtim. Her zaman karşılaştığımızda elini öptüğüm Nazmiye Hanım’a sanki saygısızlık yaptığım duygusuna kapılmıştım. İlk fırsatta özür dilemeyi düşündüm. Resepsiyon sırasında bir fırsatını bularak kendisine yaklaştım ve bir şeyler söylemeye başlayacaktımki bana “… merak etme, ne söylemek istediğini biliyorum, sen doğrusunu yaptın, elimi daha sonra öpersin… dedi.  Nazmiye Hanımın bu ferasetini hiç unutmadım. 

Mekânı cennet olsun… 

İbrahim Çetinkaya  

28.Mayıs.2013

Sağdan sola T.C. Başbakanı Süleyman Demirel, Romanya Devlet Başkanı Nikolay Çavuşesku, Elena Çavuşesku ve Nazmiye Demirel 1969 yılında Dolmabahçe Sarayında verilen resepsiyonda davetlileri karşılarken.